sīcārius, ī m. [ sica ]убийца H, O, Suaccusare aliquem inter sicarios C — обвинять кого-л. в убийстве
убийца: lex Cornelia de sicariis (§ 5 cit. cf. Cornelia s. b).
sicariussicarius, ii mубийца
2Sicarius. ein Cistercienser zu Carbomblanc im Bisthume Bordeaux, findet sich bei Migne u. A. mit dem Titel »selig.«